Arheometrija je interdisciplinarna nauka koja koristi fizičke i hemijske metode za proučavanje arheoloških materijala. Cilj arheometrije je da pruži precizne informacije o starosti, poreklu, sastavu i tehnologiji proizvodnje artefakata i drugih predmeta pronađenih na arheološkim lokalitetima. Koristeći metode kao što su radiokarbonsko datiranje, izotopska analiza, spektroskopija i druge laboratorijske tehnike, arheometri omogućavaju detaljnu analizu materijala poput keramike, metala, stakla i organskih ostataka.
Arheometrija igra ključnu ulogu u arheološkom istraživanju jer pruža kvantitativne podatke koji se mogu koristiti za datiranje predmeta, otkrivanje tehnoloških procesa i praćenje trgovinskih mreža i kulturnih uticaja. Na primer, analiza izotopa olova u metalnim artefaktima može otkriti rudarske lokacije iz kojih su sirovine nabavljene, dok se spektroskopija koristi za identifikaciju boja i pigmenata na drevnim freskama.
Arheometrija takođe doprinosi očuvanju i restauraciji kulturnog nasleđa, omogućavajući naučnicima da procene stanje očuvanosti artefakata i primene odgovarajuće mere konzervacije. Ova disciplina obuhvata širok spektar metoda i tehnika koje povezuju prirodne nauke sa arheologijom, pružajući dublji uvid u prošlost i evoluciju tehnologije i kulture.