Karling ili kerling je zimski olimpijski sport tek od Nagana 1998, iako se slična igra javlja na slikama iz 1565. godine, flamanskog slikara Pitera Brojgela Starijeg. U programu Zimskih olimpijskih igara karling se pojavio još na prvim ZOI 1924. godine u Šamoniju u Francuskoj, nakon čega je napravljena pauza sve do 1992. godine kada je, ponovo u Francuskoj bio demonstracioni sport na ZOI u Abervilu, da bi 1998. u Naganu u Japanu, karling postao punopravan zimski olimpijski sport.
Brojne su teorije o nastanku karlinga u kojem dve četvoročlane ekipe nastoje da uz pomoć četki i metli smeste po osam kamenih kugli (izvorno: stones) što bliže središtu kuće house) označene krugovima na ledenoj površini. Vodeći (lead) prvi baca svoja dva kamena prema središtu kuće, drugi i treći igrač zovu se jednostavno second i third, dok poslednji baca skiper koji je ujedno i kapiten ekipe.
Karling je škotski nacionalni sport. Naziv igre nastao je prema zvuku bačenog kamenja – the roaring game. Brojgelova platna – „Zimski krajolik sa lovcima na ptice“ i „Lovci u snegu“, prikazuju ice shooting, bavarsku igru na ledu koja se smatra pretečom karlinga.
»Kamen« kojim se igra karling napravljen je od granita i teži otprilike 20 kilograma.