Harmonija predstavlja sklad, jedinstvo, srazmerni odnos delova koji su sastavni deo celine.
U psihološkom smislu harmonija (harmoničnost) podrazumeva skladnost interakcija između različitih činilaca koji učestvuju u razvoju pojedinca, delovanju grupe ili reciprociteta u odnosima pojedinca, grupe i zajednice.
Harmonija (mitologija) (grč. Harmonia) je takođe boginja iz grčke mitologije. U grčkoj mitologiji se pominje da je bila kćerka boga rata Aresa i boginje Afrodite. Podudarna Harmoniji, u rimskoj mitologiji je Konkordija – (lat. Concordia).
Harmonija je bila žena Kadma, prvog kralja Tebe.
Na svadbi sa kraljem Kadmom su bili svi olimpski bogovi, i dugo je živela srećno u braku, ali joj sudbina nije omogućila da doživi sreću svoje dece, kćerke Ine, Semele i Agave, kao i sinova Polidora i Autonoa, kao i da dostojno umre.
Harmonija u muzici ima višestruku upotrebu.
U najširem smislu, označava akord, koji je sa svoje strane najosnovniji element harmonije
U užem smislu, označava jednu od muzičkih komponenata, kao i jedan od najustaljenijih kompozicionih elemenata
Konačno, najuže značenje odnosi se na nauku koja ovu komponentu proučava.
Osnovni element harmonije je, kao što je rečeno, akord pa stoga i nauka o harmoniji proučava vertikalne strukture kao i njihove međuodnose. Za razliku od kontrapunkta, koji se bavi principima višeglasja u polifonom stavu (gde su sve deonice višeglasja ravnopravne), harmonija se uglavnom dovodi u vezu sa homofonom fakturom (tj. onom gde jedna deonica ima vodeću, a ostale prateću ulogu).
Karakteristike harmonije su se menjale kroz istoriju u zavisnosti od jezika koji je najodgovorniji za njen profil.