Apstrakcija je proces mentalnog izdvajanja bitnih karakteristika iz konkretnog sveta, sa ciljem da se stvori opšti pojam. U filozofiji, apstrakcija se odnosi na sposobnost uma da se fokusira na opšte, univerzalne karakteristike, zanemarujući specifičnosti. Ovaj proces je temelj filozofskih metoda, jer omogućava analizu apstraktnih kategorija kao što su pravda, istina, sloboda i slični pojmovi. Apstrakcija se koristi u svim granama filozofije, od ontologije (u kontekstu postojanja apstraktnih entiteta) do epistemologije (u vezi sa teorijama o znanju i opštoj prirodi saznanja).
