Akustička ekologija je grana ekologije koja se bavi proučavanjem odnosa između živih bića i njihovog zvučnog okruženja, odnosno zvučnog ekosistema. Ovaj termin je uveden 1960-ih godina od strane kanadskog istraživača R. Murray Schafera, koji je bio pionir u identifikaciji i analizi zvučnog zagađenja. Akustička ekologija ispituje kako životinje koriste zvuk za komunikaciju, orijentaciju, lovljenje plena ili izbegavanje predatora. Takođe, istražuje i uticaj ljudskih aktivnosti na prirodni zvučni pejzaž – na primer, kako buka izazvana saobraćajem, industrijskim aktivnostima ili urbanim razvojem utiče na životinje i ljude. Akustična ekologija je multidisciplinarna nauka koja spaja elemente ekologije, akustike, sociologije, muzikologije i urbanog planiranja, sa ciljem kreiranja harmoničnijeg suživota zvučnih obrazaca prirode i čoveka.