Logocentrizam je filozofski pojam koji označava stav da je logika i razumnost temelj svih misli i jezičkog izraza. Ovaj pojam je naročito važan u deonici strukturalizma i poststrukturalizma, kada se postavlja pitanje šta znači verovati u centralno značenje koje je stabilno i konačno. Logocentrizam se temelji na verovanju da postoji „logos“ (razum, govor, ili princip) koji upravlja svim stvarima i njihovim značenjem. U modernoj filozofiji, poststrukturalisti kao što je Jacques Derrida kritikuju logocentrizam jer smatraju da ne postoji jedinstveno ili stabilno značenje unutar jezika i da su svi sistemi značenja uvjetovani kulturološkim i istorijskim faktorima. Derrida je argumentovao da je verovanje u logocentrizam samo još jedan način ugnjetavanja koji favorizuje određene moćne diskurse i marginalizuje druge. Zbog ovog kriticizma, logocentrizam se danas vidi kao zastareli pristup u filozofiji jezika i značenja.