Kolposkopija predstavlja pregled grlića materice i dela vagine. To je pomoćna dijagnostička metoda, koja ima za cilj određivanje rasporeda abnormalnog skvamoznog epitela i preciziranje delova iz kojih se može uzeti tkivo za biopsiju. U navedene svrhe koristi se izvor jake svetlosti i kolposkop (aparat koji je za ovu namenu konstruisan 1925. godine) sa uveličanjem 20-50 puta.
Osnovni značaj ove metode se ogleda u ranoj dijagnostici karcinoma.
Neposredno pre same intervencije, žena isprazni mokraćnu bešiku, a tokom pregleda ona se nalazi u ginekološkom položaju na odgovarajućem stolu. Lekar koji vrši pregled sedi ispred ginekološkog stola, kao i za svaku drugu intervenciju. Prvo se plasira i fiksira spekulum, a porcija koja se posmatra se prebriše suvim sterilnim tupferom gaze i potom tupferom natopljenim u 3% rastvor sirćetne kiseline.
Sastavni deo kolposkopskog pregleda je i Šilerova jodna proba, koja se sastoji u premazivanju površine posmatrane porcije Lugolovim rastvorom pomoću dugačkog štapića. Jodom iz Lugolovog rastvora se zdrav epitel oboji tamno mrko, dok patološki promenjen pločasti epitel i zdrav cilindrični epitel ostaju svetli. Jod pozitivna proba znači da je pločasti epitel zdrav, odnosno da na tom mestu verovatno nema karcinoma. Jod negativna proba znači da je epitel ostao svetle boje i da je sumnjiv, između ostalog na karcinom. Kad kolposkopija pokaže prisustvo sumnjivog epitela, obavezno se vrši ciljana biopsija.